חלק יז - ו'תלו
שלום וברכה! בתמהון קראתי במכתבו ל... שי' כאילו שיש ח"ו עליו קפידא וכו'
ומובן שאין לזה כל יסוד, וככתוב לאחדים שבכלל אין אני רואה תועלת מקפידא, יכול להיות שלפעמים יש צער מהנהגה בלתי רצוי', או מזה וואס מען ניצט ניט אויס די ברכה והצלחה וואס השי"ת גיט, און עס טוט וויי די הארץ וואס די ענינים קענען זיין בעסער ווי זיי זיינען און צוליב דברים של מה בכך, ניצט מען ניט אויס די ברכות השי"ת
מזה מובן שקפידא ענין הפכי לגמרי ועאכו"כ יותר מקפידא, עס האט אבער א ארט אין אייער ענין דאס צער וואס אויבען געזאגט, דאס האט אבער קיין שייכות, צו אריינלערנען אין מיין בריף דאס וואס ניט געשריבען, אדער אז צוליב דעם ווערט אפגעהאלטען דער ענטפער (וועלכעס מערסטענס איז דאס צוליב טרדות רבות)
און איך מיין דערמיט, דאס וואס איך האב שוין אייך דאכט זיך געשריבען, דער ענין פון שייטל בא אייך אין הויז, און ווי איך האב שוין, כמדומה, אייך מרמז געווען, אז די זאך ענדערט זיך ניט און פשיטא אז עס ווערט ניט מתוקן, מיט דעם וואס מען איז מעלים עין פון דעם, והשי"ת לפניו נגלו כל תעלומות. און דער צער אין שייכות מיט דעם איז פארשטענדליך, לויטן זהר הק' (ווערט אראפגעבראכט אין אחרונים שו"ע או"ח) חלק ג' קכ"ו ע"א בעיא איתתא לאיתכסא בזיוותא דביתא (מזה מובן עד כמה עוד יותר מבחוץ לבית) ואי עבדת כן... בנהא יסתלקן בחשיבו כו' מתברך בכולא בברכאן דלעילא בברכאן דלתתא בעותרא בבנין בבני בנין, עיי"ש היטב
איך וויל באטאנען נאך אמאל, אז דא איז ניט פראן קיין מינה ומקצתה פון א ענין של קפידא, נאר א פארדרוס און ווייטאג, וועלכער ווערט נאך פארגרעסערט אריינטראכטענדיק זיך אין דעם א.ג. מסירות נפש כביכול וואס עס פאדערט די הנהגה הרצוי' לגבי דעם פארלוסט, און נאך מער נעמענדיק אין אכט דעם ארט וואו מען געפינט זיך איצטער, וואס אזא גוטע הנהגה קען באווירקען פילע אידישע משפחות, אז זיי זאלען אנהויבען נאכטאן, און גיין מחיל אל חיל
ויהי רצון אז סוכ"ס זאל יעדער פון אונז זעהען ווי הקב"ה איז משפיע ברכה והצלחה בגשמיות וברוחניות און מאכען די אלע נויטיגע כלים צו אויפנעמען און אויסניצען די ברכה אין דער פולסטער מאס
און קומענדיג פון חדש הגאולה חדש תמוז גאולת רבנו נשיאנו וגופא בתר רישא אזיל, הנה יגאל כאו"א מאתנו בתכ"י מכל ענינים המבלבלים ויוכלו לעבוד השי"ת בשמחה ובטוב לבב
בברכה לבשו"ט בכהנ"ל
From Kissui HaRosh -- Properly Covering the Hair With a Sheitel / Translated By Rabbi Sholom B. Wineberg (www.sichosinenglish.org/books/kissui-harosh/04.htm)
I was astounded to read in your letter to ... sheyichye that you feel that I harbor -- G-d forbid -- a [feeling of] kpeidah (a feeling of severity, sternness and harshness) toward you. It is self-understood that this is entirely baseless. And as I have already written to some individuals, that I see no useful purpose served by a kpeidah.
It is possible that at times I am pained by inappropriate conduct, or by the fact that proper utilization is not made of the blessings and success that G-d grants, and my heart hurts at the fact that matters could be better than they are, and merely because of trivialities one does not utilize G-d’s blessings.
... The aspect about which I am referring to [and about which I am pained.] is something which I believe I have already written to you about, i.e., that your wife should wear a sheitel. And as I think I have already hinted to you previously that matters are not changed, and surely they are not rectified, by ignoring the issue -- and before G-d all matters hidden are revealed.
The pain associated with the above is understandable, in light of the statement of the holy Zohar III, p. 126a (cited as well in the later commentaries on Shulchan Aruch, Orach Chayim):
"A woman must cover her hair [even] in the corners [i.e., the concealed places] of her home." (From which we understand how much more so is she to cover her hair when she is outside her home.) "When she does so, her children will be superior ... her husband will be blessed with spiritual and material blessings, with wealth, children and children’s children." Examine this text well.
I wish to emphasize once again that there is not even a scintilla of an aspect of kpeidah on my part, only a feeling of regret and pain. This feeling becomes even stronger when thinking about the so-called "self-sacrifice" necessary for conducting oneself in the proper manner and weighing it against the loss incurred [by failing to do so].
Particularly so, when bearing in mind the location in which you find yourselves, and how such good conduct could influence many Jewish families that they begin following your example and go on from strength to strength.
May G-d will it that at last each of us should see how G-d provides us with blessings and success materially and spiritually, and make all the necessary receptacles to receive and utilize these blessings to the greatest extent possible. ...
(Igros Kodesh, Vol. XVII, p. 288)
